"Balagan. Alfabet izraelski".

wydawnictwo: Agora
data wydania:  czerwiec 2012
ISBN: 978-83-268-0756-5
liczba stron: 264
kategoria: literatura współczesna
ocena 6/6

 Izrael , a dokładniej Państwo Izraela powstało 1947 r. Nie wielu wie, że za ideą postaniem Izraela stali m.in. Żydzi, polskiego pochodzenia. Wielu z nas Izrael kojarzy się często z licznymi konfliktami zbrojnymi z Palestyną oraz największym miastem turystycznym-Tel Awiw. Ale, to niewielkie państwo, liczące zaledwie ponad 7 milionów obywateli, to coś więcej. To państwo, które ma najmniejszą umieralność wśród noworodków. To państwo, które ma najlepszy wywiad wojskowy (Mosad) na świecie. W związku z toczącymi się Igrzyskami Olimpijskimi w Londynie, warto wspomnieć,że na Igrzyskach w Monachium zginęło 11 izraelskich sportowców, a Mosad ujął i zlikwidował wszystkich terrorystów zamieszanych w ten bezsensowny mord.

Izrael, to też sklepisko kultur i religii. To kraj wybitnych filmowców i pisarzy, jak np. Amos Oz. Poruszane przeze mnie wyżej tematy( oraz wiele innych) można odnaleźć w książce pt. "Balagan. Alfabet izraelski" , autorstwa Pawła Smoleńskiego.

Paweł Smoleński jest dziennikarzem i reporterem "Gazety wyborczej". Za książkę "Irak piekło w raju" (2004) otrzymał nagrodę Kurta Schorke dla dziennikarzy "rzucających światło na kontrowersyjne tematy". Jest również autorem "Izrael już nie frunie" (2006),"Powiatową rewolucję moralną" (2009) oraz wspólnie z Bartłomiejem Kurasiem "Będzies wisioł za cosik. Godki podhańskie" (2010).

Smoleński w "Balaganie, Alfabet izraelski" przedstawia czytelnikowi realizm Izraela, jego obyczajów, kultury, religii, konfliktów, mentalności i wiele innych fascynujących zagadnień. W tym celu posługuje się alfabetem. Pod każdą literą znajduje się termin, najbardziej charakterystyczny dla tego kraju. Najbardziej utkwiło mi w pamięci hasło "Cymes". "Cymes" zawsze mnie się kojarzył z moją ulubioną cukiernią, a w Izraelu, termin ten oznacza "słodki, pyszny". Słowo balagan, tak polsko brzmiące, jest zaciągnięte z naszego języka. Wynika to zapewne, z faktu, że w Izraelu wielu historycznych założycieli np. grup ortodoksyjnych żydzów, to polscy Żydzi. Żydzi mieszkają z Palestyńczykami, dzielą ten mały kraj pomiędzy siebie.

"I cały świat daje się na to nabierać (np.zamachy w Izraelu, to ułamek od czasów amerykańskiej wojny) Agresja Palestyńczyków ma się nijak do agresji Syryjczyków itp. i głośno się krzyczy, jakie to ważne, choć nie ma tam ani ropy, ani diamentów, nie ma w zasadzie nic prócz pustyni i piasku oraz ludzkich wyobrażeń, do kogo ten piasek należy, kto, kiedy i którędy, jak, daczego, po co?".

Warto wspomnieć, że autor nie napisał tej książki z perspektywy tylko i wyłącznie dziennikarza, ale z pobudek zupełnie innych, prozaicznych. Jest on wielkim fascynatem i przyjacielem żydowsko-arabskiego ludu. Jego częste wizyty w tym państwie, to nie wizyty kurtuazyjne, to wizyty u swoich przyjaciół, tak bliskich jego sercu. Poprzez tę książkę, chciał pokazać Izrael z każdej strony. Z tej dobrej i złej. Nawiązać do przeszłości, teraźniejszości i być może przyszłości. Chciał pokazać, że Żyd nie oznacza, tylko człowieka w kipie, z brodą, a to często zwyczajna "europejska"postać.Chciał udowodnić, że warto spojrzeć na Izrael jego oczami i dostrzec "coś" zupełnie innego, niż tylko relacje na linii Żyd-Arab.

Na koniec, chciałabym Wam przekazać, jeden, być może pozytyw dla naszego kraju. Mianowicie, jeśli myślicie, że to Polacy są największymi malkontentami, a biadolenie, narzekanie i w ogóle widzenie świata w barwach czarno-białych, to nasza cecha narodowa, to się grubo mylicie. Żydzi to dopiero marudy...


                                                       Książkę kupicie tu