"Francuska oberża". Julia Stagg

wydawnictwo: Świat Książki
data wydania: październik 2011
ISBN: 978-83-7799-024-7
liczba stron: 256
kategoria: literatura współczesna
ocena 3/6

Skoro ostatnio "wędruje" po czytelniczym świecie, to tym razem zawitałam do najbardziej romantycznego kraju w Europie, czyli do Francji. Postanowiłam posmakować typowej "żabiej" sztuki kulinarnej i cóż zastaję? Zastaje oberże, w małym miasteczku "prowadzonej" przez Lorne i Paula, dwójkę Anglików...

Na pyszne, tradycyjne rogaliki zaprosiła mnie Julia Stagg, autorka "Francuskiej oberży". Julia Stagg mieszka w małym miasteczku w Pirenejach, gdzie pisze powieści, prowadzi własną oberżę i próbuje przekonać Francuzów, że Brytyjczycy też potrafią gotować.


I właśnie tu, na samym wstępie zdradzę Wam największą wadę, nie tyle książki, co wydawcy. Otóż inicjator opisu na okładce, popełnił karygodny błąd. Mianowicie nie czytał książki, pomylił fakty z życia pisarki z losami głównych bohaterów. Na okładce jest napisane, jak "byk", że to Lorna i Paul, kupując francuską oberże oraz  chcą swoją kuchnią przekonać nieprzychylnych i sceptycznych Francuzów do angielskiej kuchni. A nie o tym jest ta lektura. Rzeczywiście Lorna i Paul kupują oberże, ale jest to tylko tło, faktycznej fabuły książki. Prawdziwym wątkiem, jest gra pozorów prowadzona przez mieszkańców miasteczka. Mieszkańcy, głównie Mer (francuskie określenie przewodniczego rady gminy) walczy o władzę, także o to, by oberża trafiła w ręce jego szwagra, czyli nepotyzm w czystej postaci. Autorka pokazuje działanie biurokracji, gdy wpływy władzy w porozumieniu ze swoimi poplecznikami są wstanie przeszkodzić w działaniu takiej oberży. Anglicy, muszą się zmierzyć z licznymi kontrolami, myszami, pnącymi się problemami finansowymi. Jednak na ich drodze stają nowi przyjaciele- niektórzy z mieszkańców, który wiedzą na co mera stać. Każdy z tych dobrych ludzi, nosi swoją tajemnice np. ukrywane pełnoletnie dziecko, skrywane uczucia pożądania i miłości, śmiertelną chorobę itp.

Muszę się przyznać, ze trochę rozczarowała mnie książka. Liczyłam na pełne humoru "kuchenne rewolucje" Nic takiego nie nastąpiło. Za to były małomiasteczkowe rozgrywki, które nie były na tyle intrygujące i spiskowe, by szybciej zabiło mi serce. Historie bohaterów, choć bardzo życiowe, to były trochę przerysowane i niedociągnięte. Dialogi były takie sobie, nic szczególnego. Ogólnie bez powabu. Nie ma się o czym rozpisywać. Jedyny plus dałabym za szatę graficzną okładki oraz za przedstawienie hierarchii i powiązana władzy. Wam może przypaść do gustu, ale to już musicie się przekonać sami.

 

Książka bierze udział w wyzwaniu KLUCZNIK

                                              POD HSŁEM

                                             GRUNT TO OKŁADKA