"Dzika droga " (2014) Wild

Na wielkiej fali popularności książki "Dzika droja. Jak odnalazłam siebie", gdzie autorką, a jednocześnie główną bohaterką jest Cheryl Strayed powstał film.

Za ekranizacje książki  "wziął" się kanadyjski reżyser Jean-Marc Vallee, a w postać Cheryl Strayed zatrudniono-Reese Witherspoon, która także była wspólproducentką opisywanego filmu..

"Dzika droga" jest ekranizacją podróży, którą w potrzebie ducha odnalezienia siebie przebyła w za małych butach, z wielokilogramowym ekwipunkiem na piechodzę  ponad cztero tysięczny turystyczny szlak Pacific Crest Trail.

Cheryl kiedyś zdolna, dobrze poukładana młoda kobieta po śmierci matkI popada w tak głęboką rozpacz, że stacza się na samo dno.

Owe niepochlebne poczynania kobiety pokazywane są stopniowa.

Z każdą sceną i kadrem przemierzamy Pacific Crest Trail i poznajemy kolejnych bohaterów, które miały największy wpływ na to kim stała się bohaterka.

Główną zaletą filmu jest jego emocjonalne przesłanie. Cheryl po przejściach poprzez samotną wyprawę chcę wybawić swój umysł od demonów przeszłości. Kobieta pragnie może nie zapomnieć a zrozumieć sens swojego żalu i bólu tak wielkiego, że albo spróbuje go okiełznać albo mimowolnie doprowadzi się do żmierci...

Autentyczna Cheryl Strayet wcale nie jest drobną kobietką, jaką jest Reese Witherspoom. 

Aktorka na rozdaniu Złotych Globów wyznała, że czuła ogromną potrzebę, by ta historia ujrzała światło dzienne, w postaci wersji kinowej. To Cheryl nauczyła ją , jak poruszać się w butach do wędrówki, a ona w podzięce uczyła ją uczyć w butach na obcasie. Obie panie deklarują głęboką przyjażń, która je połączyła.

Mnie może i ten film nie urzekł tak jak z pewnością wielu milionów widzów.Co mi przeszkadzało, to kolor obrazów. Kolor,  w sensie, że podróż odbywała się przez piękne tereny Stanów Zjednoczonych, by za chwilę przenieść się poprzez retrospekcje do przeszłości, a tu już barwy były dziwne, kuły mnie w oczy.

Najbardziej podobała mi się kreacja Reese. Ta piękna kobieta, która do tej pory kojarzyła mnie się głównie jako postacie głupiutkich blondynek udowodniła, że ambitne rolę to jej żywioł. Nie boi się wystąpić bez makijazu, w przetłuszczonych włosach i brudnym ubraniu. Uczucia wyraża mimiką twarzy, gestykulacją, gdyż słow w tym filmie jest nie wiele. Fabuła opiera się na obrazie, a nie na dialogach.

Moje wrażenia plasują sie gdzieś pośrodku. Film mnie nie powalił na kolana, ale przecież nie musiał. Natomiast zachwycił tych mądrych ludzi  filmowej branży , którzy uznali, że ta ekranizacja zasługuje naz aż 15 nominacji do różnorodnych nagród, w tym Oskarów 2015 roku.

Ocena: 4/6

                                                   Nominacje do nagród

Oscary nominacje: 2
2015	nominacja Oscar	Najlepsza aktorka pierwszoplanowa Reese Witherspoon
		Najlepsza aktorka drugoplanowa Laura Dern

Złote Globy nominacje: 1
2015	nominacja Złoty Glob	Najlepsza aktorka w dramacie Reese Witherspoon

BAFTA nominacje: 1
2015	nominacja BAFTA	Najlepsza aktorka pierwszoplanowa Reese Witherspoon

Critics' Choice nominacje: 2
2015	nominacja Critics' Choice	Najlepsza aktorka Reese Witherspoon
		Najlepszy scenariusz adaptowany Nick Hornby

Satelity nominacje: 3
2015	nominacja Satelita	Najlepsza aktorka Reese Witherspoon
		Najlepsza aktorka drugoplanowa Laura Dern
		Najlepszy scenariusz adaptowany Cheryl Strayed, Nick Hornby

MTV nominacje: 1
2015	nominacja Złoty Popcorn	Najlepsza aktorka Reese Witherspoon

Camerimage nominacje: 1
2014	nominacja Złota Żaba	Udział w konkursie głównym Yves Bélanger

AACTA nominacje: 1
2015	nominacja Międzynarodowa Nagroda AACTA	Najlepsza aktorka zagraniczna Reese Witherspoon

Amerykańska Gildia Aktorów Filmowych nominacje: 1
2015	nominacja Aktor	Najlepsza aktorka w roli głównej Reese Witherspoon

Amerykańska Gildia Kostiumologów nominacje: 1
2015	nominacja CDG	Najlepsze kostiumy w filmie współczesnymMelissa Bruning

Amerykańska Gildia Scenarzystów nominacje: 1
2015	nominacja WGA	Najlepszy scenariusz adaptowany Nick Hornby